Friday, August 24, 2012

တရားစကားမ်ား

အရွင္ ဇ၀န ( ေမတၱာရွင္ - ေရႊၿပည္သာ ) ဓမၼ အေမးအေၿဖမ်ား

ေမး။    ။ ဘာသာတရားတစ္ခုကို ကိုးကြယ္ရာမွာ ယံုၾကည္မႈအျပင္ ဘယ္လိုအရာေတြလိုအပ္ပါသလဲဘုရား။

ေျဖ။    ။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈပညာ လိုအပ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ တျခားဘာသာအားလံုးရဲ ့သိသိ သာသာ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ အခ်က္တစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့တျခားဘာသာေတြက ယံုၾကည္မႈ(သဒၶါ)တစ္ခုနဲ႕ပဲတည္ေ
ဆာက္ထားတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာကေတာ့
ယံုၾကည္မႈ(သဒၶါ)၊ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈ(ပညာ)ႏွစ္ခုလံုးနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။

အဂၤုတၱိဳရ္ပါ႒ိေတာ္၊ ကလ်ာဏမိတၱသုတ္မွာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရမယ့္ ဆရာေကာင္းရဲ႕အဂၤါ(၇)ခ်က္ ေဟာထားပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ -

   ၁။ ရိုေသထိုက္ေသာဂုဏ္
   ၂။ ခ်စ္ခင္ထိုက္ေသာဂုဏ္
   ၃။ ခ်ီးမြမ္း ထိုက္ေသာဂုဏ္
   ၄။ တပည့္လြဲမွားေနလွ်င္ ဆံုးမရဲသည့္ဂုဏ္
   ၅။ တပည့္ကေမးလာလွ်င္ ေက်နပ္ေအာင္ ေျဖဆိုႏိုင္သည့္ဂုဏ္
   ၆။ နက္နဲသည့္တ၇ားကို ေဟာၾကားႏိုင္ေသာဂုဏ္
   ၇။ အက်ိဳးမ်ားရာကို ညႊန္ျပႏိုင္သည့္ဂုဏ္ တို႔ပါပဲ။

ရိုေသထိုက္၊ ခ်စ္ခင္ထိုက္၊ ခ်ီးမြမ္းထိုက္တဲ့ဂုဏ္ဆိုတာ
ဒါန= ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲျခင္း၊ ေလာဘနည္းျခင္း၊
ေပယ်၀ဇၹ = ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ စကားကိုေျပာျခင္း၊ ေဒါသနည္းျခင္း
အတၱစရိယ= တပည့္တို႔၏ ေကာင္းက်ိဳးကို က်င့္ျခင္း (ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္ရွိျခင္း)၊
သမာနတၱတာ = တပည့္ႏွင့္ တန္းတူရည္တူ ဆက္ဆံျခင္း (မာနကင္းျခင္း) တို႔ပါပဲ။
တရားစစ္တရားမွန္ရဲ႕ ဂုဏ္အဂၤါေတြကိုလည္း အဂၤုတၱိဳရ္ပါ႒ိေတာ္၊ ေကသမတၱိသုတ္
မွာ ေဟာထားတာက -

၁။ အျပစ္ကင္းျခင္း(သတ္ျဖတ္မႈ၊ ညွင္းဆဲမႈမပါျခင္း)၊
၂။ ေကာင္းက်ိဳးကို လက္ေတြ႕ေပးစြမ္းႏိုင္ျခင္း၊
၃။ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားက မကဲ့ရဲ႕ျခင္း။
၄။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစေသာ ကိေလသာဆိုးမ်ားကို ပယ္သတ္ေပးႏိုင္ျခင္း စသည့္တို႔ပါပဲ။ အက်ယ္ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဆရာေတာ္ေရးတဲ့ဆရာေကာင္းကိုရွာေဖြျခင္း စာအုပ္နဲ႕ အရႈံးမရွိေသာ ဒႆန စာအုပ္တို႔မွာ ဖတ္ရႈ႕ ႏိုင္ပါတယ္

....................................
ေမး။   ။ ဗုဒၶဘာသာကို ကုိးကြယ္တဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြ လိုအပ္ပါသလဲဘုရား။

ေျဖ။   ။ ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိ = ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳးရမယ္၊ ဆိုးတာလုပ္ရင္ ဆိုးက်ိဳးရမယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံ ဥာဏ္အျမင္မွန္ၾကီး ရွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း တျခားဘာသာမ်ားနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဟာအေရွ႕နဲ႔အေနာက္၊ သမုဒၵရာဟိုဘက္ကမ္းနဲ႔ ဒီဘက္ကမ္း၊ ေျမျပင္နဲ႔မိုးေကာင္းကင္လို ကြဲျပားျခားနားလွပါတယ္။
တျခားဘာသာဘုရားေတြက မင္းတို႔လူသားေတြကို ငါဖန္းဆင္းထားတာလို႔ေဟာတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶကေတာ့ မင္းတို႔ လူသားေတြကို ဖန္းဆင္းတာဟာမင္းတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲလို႔ ေဟာတယ္။ သူတို႔ဘုရားရွင္ေတြဟာေမတၱာရွင္၊ကရုဏာရွင္လည္း မွန္တယ္။ ဖန္ဆင္းတာလည္းမွန္တယ္ဆိုရင္-
၁။ အသက္ရွည္တဲ့သူေတြ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္၊ အသက္တိုတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။
၂။ အနာေရာဂါကင္းတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။ အနာေရာဂါမ်ားတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္း သင့္ဘူး
၃။ ရုပ္လွတဲ့သူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္၊ရုပ္ဆိုးတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး
၄။ အေျခြရံမ်ားတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။ အေျခြရံနည္းတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။
၅။ ဆင္းရဲသူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။
၆။ အမ်ိဳးယုတ္သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ အမ်ိဳးျမတ္သူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။
၇။ ဥာဏ္ထိုင္းသူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ ဥာဏ္ေကာင္းသူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။

ဒီေမးခြန္းေတြကို ေထာက္ဆၾကည့္လိုက္ရင္ လူသားေတြကို တန္ခိုးရွင္တစ္ဦးဦးက ဖန္ဆင္းတာမဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။ လူသားေတြဟာ မိမိကုိယ္မိမိ ဘယ္လိုဖန္ဆင္းခဲ့သလဲဆိုတာကို ဘုရားရွင္က ဥပရိပဏၰာသပါ႒ိေတာ္၊ စူဠာကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အခုလို ေဟာထားတယ္။

(၁) သူ႔အသက္သတ္သူမွာ အသက္တိုျပီး၊ မသတ္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္သူမ်ားမွာ အသက္ရွိပါသည္။
(၂) သူတစ္ပါးကို ညွင္းဆဲသူမ်ား အနာေရာဂါမ်ားျပီး၊ သနားေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားအနာေရာဂါ ကင္းပါသည္။
(၃) ေဒါသၾကီးသူမ်ား အရုပ္ဆိုးျပီး ၊ေမတၱာထားသူမ်ား ရုပ္လွပါသည္။
(၄) ကိုယ့္ထက္သာတာကို မနာလိုသူမ်ား အေျခြရံနည္းျပီး ၊ ကိုယ့္ထက္သာတာကို ၀မ္းေျမာက္သူမ်ား အေျခြရံ မ်ားပါသည္။
(၅) မေပးလွဴသူမ်ား ဆင္းရဲျပီး ၊ ေပးလွဴသူမ်ားခ်မ္းသာပါသည္။
(၆) အသက္သိကၡာဂုဏ္၀ါၾကီးသူေတြကို မရိုေသသူမ်ား အမ်ိဳးယုတ္ျပီး၊ ရိုေသသူမ်ား အမ်ိဳးျမတ္ပါသည္။
(၇) မသိတာကို ေမးျမန္းသူမ်ား ညဏ္ေကာင္းျပီး၊ မသိတာကို မေမးျမန္းသူမ်ား ညဏ္ထိုင္းပါသည္။

ဒီအေမးအေျဖေတြကိုၾကည့္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ လူငယ္ေတြ ျပတ္သားစြာ ယံုၾကည္ထားရမွာက အိမ္ေထာင္းေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး ကိစၥေတြ အဆင္ေျပတာဟာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး အဆင္မေျပတာဟာ အကုသုလ္ကံေၾကာင့္ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုပါပဲ။ အက်ယ္ခဲ့်ျပီး ထပ္ဆင့္သိသင့္တာက -
ေျမြ၀င္ ပ်ားစြဲျခင္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ(ဟိႏၵဴ၀ါဒ)။
အလုပ္ၾကိဳးစားျခင္း၊ ကုသုလ္ရွိျခင္း ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတယ္လို႔ ယူဆရင္
ဗုဒၶ၀ါဒ။

ဖြတ္တက္လို႔ ၊ ဠင္းတနားလို႔ ဆင္းရဲတယ္၊ ခိုက္တယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။အလုပ္မလုပ္လို႔၊ ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုး ေလာင္းကစားလုပ္လို႔၊
အကုသုလ္ရွိလို႔ဆင္းရဲတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။ လက္ယပ္ေခၚတဲ့ အရုပ္ကေလးရွိလို႔၊ ပုလင္းအစိမ္းထဲမွာႏွင္းဆီပြင့္စိုက္ထားလို႔ ၊ ပိုက္ဆံနဲ႔ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ဇီးကြက္ရုပ္(လာဘ္ေခၚအေဆာင္ကပ္ျပား)ရွိလို႔ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတာလို႔ ယူဆရင္ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ၀ိရီယ၊ ဥာဏ္ယွဥ္၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာထားျပီး ေရာင္းလို႔ေစ်းေရာင္းေကာင္းတယ္ ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။
ရက္ရာဇာမွ ေကာင္းက်ိဳးေပးျပီး ျပႆဒါးက မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္က ေကာင္းက်ိဳးေပးျပီး အကုသိုလ္က မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶါဒ။

စေန၊ တနဂၤေႏြအစရွိေသာ ျဂိဳဟ္ေတြဟာ ေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္က ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္ယူဆမွ ဗုဒၶါဒ။ ခရီးသြားတဲ့အခါ နဂါးလွည့္သင့္မႈ မသင့္မႈေၾကာင့္ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္လို႔ ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ကေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶါဒ။
စံုဂဏန္း၊ မဂဏန္း၊ (၁၃)ဂဏန္း၊ ကိုးဂဏန္းေတြက ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္လို႔ ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္က
ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။ အသုဘယာဥ္ကို ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲ အိမ္၀ိုင္းထဲထားရင္၊ ျမိဳ႕ျပင္ ရြာျပင္မွာ
ဆံုးတဲ့ရုပ္အေလာင္းကို ျမိဳ႕ထဲရြာထဲျပန္သြင္းရင္ ျမိဳ႕ခုိင္တယ္၊ ရြာခိုက္တယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ျမိဳ႕၊
ရြာကိုမခိုင္ အကုသိုလ္ေၾကာင့္သာ ျမိဳ႕၊ ရြာကို ခိုက္တယ္လို႔ ယူဆမွဗုဒၶ၀ါဒ။

အေလာင္းကိုင္တာခ်င္းတူပါလ်က္ သဘရာဇာကို အေ၀းမွေရွာင္ျပီး၊ဆရာ၀န္ျဖစ္မည့္သူကို သားမက္ဖမ္းျခင္းသည္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အယူအဆြဲ မရွိဘဲႏွစ္ဦးလံုးကို တန္းတူဆက္ဆံျခင္းသည္ ဗုဒၶ၀ါဒ။

ဒကိၡဏသာခါရုပ္ပြားကို ကိုးကြယ္လွ်င္ မီးကြင္းသည္၊ ဆင္းစီးျမင္းရံဘုရားကို
ကိုးကြယ္လွ်င္ စီးပြားတတ္သည္၊ ဇမၺဳပတိခၽြတ္ခန္း(မကိုဋ္စလြယ္ဆင္) ဘုရားကို
ကိုးကြယ္လွ်င္ ရာထူးတတ္သည္ဟု ယူဆ၍ ကိုးကြယ္လွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။

ဒကိၡဏသာခါရုပ္ပြားကိုထုလုပ္လွ်င္ ဗုဒၶ၏သပၸါယ္ေသာ ရုပ္လကၡဏာကိုဖ်က္ဆီးရာေရာက္သည္။ ဆင္စီး ျမင္းရံဘုရားကို ထုလုပ္လွ်င္ ဘုရားရွင္၏မဟာကရုဏာကို ျပက္ရယ္ျပဳရာေရာက္သည္။ မကိုဋ္စလြယ္ဆင္ရုပ္ပြားကိုထုလုပ္လွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးကို ယုတ္နိမ့္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားျဖင့္၀တ္ဆင္ေပးရာေရာက္သည္ဟု ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ျပီး ထိုပံုမ်ိဳးကို မကိုးကြယ္ဘဲရဟန္းႏွင့္တူေသာ ထိုရုပ္ပြားေတာ္ကိုသာ ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ ဗုဒၶ၀ါဒ။

လူေသျပီး ခုႏွစ္ရက္လည္မွ အိမ္မွာထြက္သည္ဟုယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ စုတိေနာက္ပဋိသေႏၶျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ ေသျပီးစကၠန့္မျခားဘဲ ေနာက္ဘ၀သစ္၌ခ်က္ခ်င္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ။
မိမိေကာင္းစားခ်မ္းသာဖို႔ အဓိကထားျပီးလွဴလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ခ်မ္းသာဖို႔ အဓိကထားျပီး လွဴလွ်င္္ ဗုဒၶ၀ါဒ။
၀ါတြင္းကာလ၌ အိမ္မေျပာင္းေကာင္းဟု ယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အဆင္သည့္အခ်ိန္တြင္ေျပာင္းေကာင္းသည္ဟု ယူဆလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ။

လကၡဏာတြင္ အာယုလမ္းေၾကာင္းရွည္ေသာေၾကာင့္ အသက္ရွသည္သည္၊အာယုလမ္းေၾကာင္းတိုေသာေၾကာင့္ အသက္တိုသည္ဟု ယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ သူ႔အသက္ကို မသက္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးအသက္ရွည္ခြင့္ရေအာင္ ေဆး၀ါးလွဴဒါန္းျခင္းဟူေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အသက္ရွည္သည္၊သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာအကုသိုလ္ေၾကာင့္ အသက္တိုသည္ ဟု ယူဆလွ်င္
ဗုဒၶ၀ါဒ။ အာယုလမ္းေၾကာင္းသည္ သေကၤတနိမတ္သာ ျဖစ္သည္။

ဤကား လူငယ္တစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေျခခံလိုအပ္ေသာ အခ်က္တည္း။

--------------------------



ေမး။   ။ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူငယ္ေတြအတြက္ ကံလမ္းႏွင့္ ဥာဏ္လမ္းကိုကြဲကြဲျပားျပား နားလည္ေအာင္ မိန္႔ေတာ္မူပါဘရား။


ေျဖ။   ။ ဒါန-သီလ-သမထဟူေသာ ကံလမ္းသည္ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာဟူေသာ သုဂတိဘ၀သို႔ေပးပို႔ႏိုင္စြမ္း။ မဂၢင္ရွစ္ပါး ဟူေသာ ၀ိပႆနာဥာဏ္လမ္းသည္ နိဗၺာန္အထိပို႔ေပးႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါန-သီလ-သမထ ကုသိုလ္ျပဳရာ၌ပင္ ဥာဏ္ယွဥ္ႏိုင္လွ်င္ ေလာကီခ်မ္းသာကိုသာမက ေလာကုတၱရာခ်မ္းသာအထိ ရႏိုင္သည္။

         ဗုဒၶလက္ထက္က ပုဏၰားၾကီးတစ္ဦးသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ၾကားထဲကႏို႔ထမင္း တစ္ပန္းကန္ႏွင့္ အ၀တ္စ တစ္စကို မည္သည့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမထားဘဲအရွင္သာရိပုတၱာ အား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဤကုသိုလ္သည္ ကိေလသာကုန္ရာနိဗၺာန္ကို ရဖို႔ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ ဟုသာ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ဤကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀တြင္ သူေဌးသားျဖစ္ျပီး (၇)ႏွစ္သား အရြယ္ႏွင့္
ရဟႏၱာ ျဖစ္ခဲ့သည္။

(မွတ္ခ်က္)။     ။ ဤဇာတ္လမ္းအက်ယ္ကို စာေရးသူေရးေသာ
ပါရမီထိုက္ေသာဒါနႏွင့္ ပါရမီမထိုက္ေသာဒါန စာအုပ္တြင္ ဖတ္ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္။

--------------------------



ေမး။   ။ ရွင္အဟံႏွင့္ အေနာ္ရထာတို႔လက္ထက္က စတင္ျပန္႔ပြားခဲ့တဲ့ ဗုဒၶသာသနာဟာ အခုခ်ိန္အခါမွာ ဘယ္အေျခ အေနထိ ဆိုက္ေရာက္ေနပါျပီလဲ ဘုရား။

ေျဖ။   ။ အေရအတြက္မ်ားျပားလာေသာ္လည္း အရည္အခ်င္းနည္းပါးေနပါေသးသည္။ ဗုဒၶ၏တပည့္သာ၀က အမည္ခံ ထားေသာ္လည္း ဗုဒၶႏွင့္ဆန့္က်င္ဘက္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ က်င့္ထံုးမ်ားကို က်င့္သံုးသူ ရဟန္းရွင္လူက မ်ားေနသည္။ ဘာသာေရး၀န္ထမ္း၊
ပညာေရး၀န္းထမ္း၊ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္း၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ထမ္းစေသာ အမ်ားစုသည္ မိမိကို တကယ္လိုအပ္သည့္ ေနရာမ်ားသို႔ မသြားလိုၾကပဲ ေငြမ်ားမ်ားရမည့္ေနရာသို႔ ေရာက္ေအာင္ အထက္သို႔ လာဘ္ထိုးျခင္းမ်ိဳးျဖင့္လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းပင္။ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၏အသာစံလမ္းစဥ္သို႔ လိုက္ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

         အေတြးအေခၚနည္းသူက ျမန္မာျပည္တြင္သာသနာၾကီးစည္းကားတိုးတတ္ေနသည္၊ သကၤန္းေရာင္မ်ား ၀ါး၀င္းေနသည္ဟု ေျပာသည္။အေတြးအေခၚရွိသူက သာသနာၾကီး အသက္ဆံုးကာနီးလို႔ ၀မ္းေဖာ၀မ္းေရာင္လိုက္ေနတာဟုေျပာသည္။ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ ၾကည့္ေစခ်င္သည္။အရွင္ေဒ၀ဒတ္ႏွင့္ ဗုဒၶ၏ လမ္းစဥ္ကို ယွဥ္ျပလိုက္ပါသည္။

         အသာစံျခင္းလမ္းစဥ္ကို အရွင္ေဒ၀ဒတ္ တည္ေထာင္ခဲ့သည္။အသာစံျခင္းဟူသည္ ပယ္သတ္ရမည့္ သမုဒၵယ သစၥာေခၚ တဏွာကို
သိမ္းပိုက္ထားျခင္းျဖင့္သည္။ အသာစံျခင္း၏ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္သည္ အပါယ္ေလးပါးျဖစ္သည္။ အသာစံျခင္း၀ါဒကို တည္ေထာင္ခ့ဲသည့္
အရွင္ေဒ၀ဒတ္ကိုယ္တိုင္ ယခုအခါ အ၀ီစိငရဲသို႔ က်ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္သည္။

အနာခံျခင္းလမ္းစဥ္ကို ဗုဒၶတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ အနာခံျခင္းဟူသည္ သမုဒၵယသစၥာေခၚတဏွာကို လက္ေတြ႔ အလုပ္ျဖင့္ ပယ္သတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အနာခံျခင္း၏ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္သည္ နိဗၺာန္။ အနာခံ၀ါဒကို တည္ေထာင္ခဲ့သည့္
ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။

--------------------------

ေမး။   ။ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ လူ႔ေလာကမွာ တပည့္ေတာ္တို႔ ပုထုဇဥ္လူသားေတြဟာေလာကရဲ႕ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ရွာေဖြရင္း ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္တဲ့ေနရာမွာပစၥဳပၸန္ဘ၀လမ္းညႊန္ႏွင့္ တမလြန္ဘ၀လမ္းညႊန္ ေရာေထြးသတ္မွတ္ ၾကတဲ့အေပၚမွာ
ဆရာေတာ္ ၾသ၀ါဒေပးပါဦး ဘုရား။


ေျဖ။   ။ ကိေလသာအျပည့္ရွိတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြ တည္ထြင္ေသာ၀ါဒလမ္းစဥ္မွန္သမွ်ဘက္လိုက္မႈဆိုတာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ကိေလသာအားလံုး ကုန္ခမ္းျပီးျဖစ္တဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕ လမ္းစဥ္ကေတာ့ ဘက္လိုက္မႈတို႔ အပိုအလိုတို႔ဆိုတာ မရွိပါဘူး။

         အဂၤုတၱိဳရ္ပါ႒ိေတာ္ မွာ ဒကာတစ္ေယာက္က အခုလို ေမးျမန္းဖူးပါသည္။တပည့္ေတာ္တို႔ဟာ ပုထုဇဥ္ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုဘ၀မွာလည္း ေကာင္းေကာင္း၀တ္၊ေကာင္းေကာင္းစားျပီး သားမယားႏွင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနလိုပါတယ္။တမလြန္ဘ၀က်ရင္လည္း နတ္ျပည္မွာ ခ်မ္းသာစြာ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုပစၥဳပၸန္၊ တမလြန္ခ်မ္းသာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ရေစမည့္နည္းလမ္းကို
ညႊန္ျပပါတဲ့။ ဘုရားရွင္က ယခုလို ညႊန္ျပေပးတယ္။

         စီးပြားေရးကို သမၸဒါေလးပါးန႔ဲအညီ ျပည့္စံုေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီး

         ၁။ ဘုရားရတနာကို တကယ္ၾကည္ညိဳမယ္။
         ၂။ တရားရတနာကို တကယ္ၾကည္ညိဳမယ္။
         ၃။ သံယာရတနာကို တကယ္ၾကည္ညိဳမယ္။
         ၄။ ငါးပါးသီလကို တကယ္ လံုျခံဳေအာင္ေစာင့္မယ္ ဆို၇င္ ပစၥကၡ၊
သံသရာႏွစ္ျဖာလံုး ခ်မ္းသာေစႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ သမၸဒါေလးပါး အက်ယ္ကိုေတာ့စာေရးသူေရးသားတဲ့ ေမတၱာျဖင့္ စီးပြားရွာျခင္း စာအုပ္မွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

--------------------



ေမး။    ။ အရွင္ဘုရား ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ သာသနာျပဳျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဘုရားတည္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳးကိုေဖာ္ျပထားပါသည္။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ေျမျပင္မွာ ေစတီပုထိုးတည္ရျခင္းရဲံ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ေရွးျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ပုဂံလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဘာေၾကာင့္
ေစတီပုထိုးအမ်ားအျပား တည္ရသလဲဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။


ေျဖ။    ။ ေရွးျမန္မာေတြဟာ အလြန္ေလာဘ နည္းၾကပါတယ္။ စား၀တ္ေနေရးကိုပိုရင္က်န္တာ အားလံုး လွဴပစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လွဴတယ္ဆိုရင္ ဘုရားတည္တာနဲ႔ေက်ာင္းေဆာက္ တာေလာက္ကိုပဲ  သိၾကပါတယ္။ ဘုရားတည္တဲ့ေနရာမွာလည္း
ေျမျပင္မွာ တည္တဲ့ ဘုရားေလာက္ကိုပဲ သိၾကပါတယ္။

         ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းက ဘာသာျခားတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာဘုရားတည္ဖို႔အထိ အျမင္မက်ယ္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္ေတြ၀င္လာတဲ့အခါႏွလံုးသားမွာ ဗုဒၶဘာသာဘုရားတည္ျပီးသား မရွိရွာေသးတဲ့ ကခ်င္၊ ကယား၊
ခ်င္းစေသာ တိုင္း ရင္းသားေတြဟာ ခရစ္ယာဥ္ဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာပါ။


ႏွလံုးသား၀ယ္ ဘုရားတည္

ေရေျမေတာေတာင္၊ လွ်ိဳေျမာင္အၾကား

ျပဳတည္ထားသည့္၊ ရုပ္ပြားတစ္လီ

ေစတီပုထုိး၊ အမ်ိဳးအမ်ိဳးကား

ေဘးဆိုးအႏၱရယ္၊ အသြယ္သြယ္ေၾကာင့္

ေပ်ာက္ကြယ္ခဏ ၊ ပ်က္စီးရ၏။

ႏွလံုးသားတြင္၊ ဌာပနာသြင္း၍

မယြင္းတည္ထား၊ ျမတ္ဘုရားကား

ျမတ္တရားကာ ၊ ျမတ္သံဃာကား

ေဘးဆိုးအႏၱရယ္၊ အသြယ္သြယ္ေၾကာင့္

ေပ်ာက္ကြယ္မရွိ၊ တည္တံ့ဘိ၏


(တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္)



အုိးမဖုတ္ခင္၊ အိုးလုပ္စဥ္၀ယ္

အိုးတြင္ခပ္ႏွိပ္၊ တံဆိပ္မွတ္က

မျပတ္မစဲ၊ အိုးပင္ကြဲလည္း

အျမဲတေစ၊ တည္ရွိေနသို႔

ေထြေထြေသြးသား၊ ကေလးမ်ား၌

ဘုရားတံဆိပ္၊ ဘာသာစိတ္ကို

ခပ္ႏွိပ္ႏိုင္မွ၊ သက္ဆံုးၾကေအာင္

ဗုဒၶ၀ါဒီ၊ စြဲ၍တည္မည္

ကိုယ္စီခပ္ႏွိပ္ေစသတည္း

(အမရပူရျမိဳ႕၊ မဟာဂႏၶရံုဆရာေတာ္)

 -----------------------------------------

ေမး။    ။ ၀ိပႆနာကို စတင္က်င့္ၾကံေတာ့မယ့္ သူတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုအရာေတြလိုအပ္ပါသလဲဘုရား။

ေျဖ။    ။ ေဗာဓိမင္းသားႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔၏ အေမးအေျဖတို႔ကိုေလ့လာလိုက္လွ်င္ ယခုေမးခြန္း၏ အေျဖကို ေျဖထားျပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။

မင္းသား။        ။ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ေတြ႔သူတိုင္း မဂ္ဖိုဟ္ကို ရၾကပါသလားဘုရား။

ဗုဒၶ      ။        ။ ဤေမးခြန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္ကိုပင္ငါဘုရားျပန္၍ေမးမည္။ သင္သည္ ဆင္စီးခၽြန္းကိုင္ အတတ္ပညာကို တတ္၏ေလာ။

မင္းသား။        ။ တတ္ပါသည္ဘုရား။

ဗုဒၶ      ။        ။ လူတစ္ေယာက္သည္ သင့္ထံသို႔ ဆင္စီးခၽြန္းကိုင္အတတ္ပညာသင္ရန္လာ၏ ထိုသူသည္ ဆရာျဖစ္ေသာ သင့္အေပၚတြင္ ယံုၾကည္မႈမရွိ။အနာေရာဂါဒဏ္ကိုလည္းခံစားေနရ၏။ ရိုးသားမႈမရွိ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ၏။ပ်င္းရိ၏၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈမရွိ။ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ေသာ အသိဥာဏ္လည္းမရွိ။ယင္းအဂၤါႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ဆင္စီးခၽြန္းကိုင္ အတတ္ပညာကို သင္၍
တတ္ေျမာက္မည္ေလာ။

မင္းသား။       ။ ဤအဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို မဆိုထားႏွင့္ဤအဂၤါငါးခ်က္ထဲမွ တစ္ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ပင္ ဆင္စီး ခၽြန္းကိုင္
အတတ္ပညာကိုသင္၍ မတတ္ေျမာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။

ဗုဒၶ    ။    ။ မင္းသားအျခားသူ တစ္ေယာက္သည္ကား ဆရာျဖစ္ေသာ သင့္အေပၚတြင္ယံုၾကည္မႈရွိ၏။ အနာေရာဂါကင္းျပီး က်န္းမာေရးေကာင္း၏။ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈမရွိ။ ရိုးေျဖာက္၏။ မပ်င္းရိ၊ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈရွိ၏။ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ေသာ ဥာဏ္ပညာလည္းရွိ၏ ထိုအဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ သင့္ထံ၌ဆင္စီးခၽြန္းကိုင္အတတ္ပညာကို သင္ယူမည္ဆိုလွ်င္ တတ္ပါမည္ေလာ။

မင္းသား။        ။ ျမတ္စြာဘုရား ဤအဂၤါငါးခ်က္လံုးႏွင့္ ျပည့္စံုသူကိုမဆိုထားႏွင့္၊ ဤအဂၤါငါးခ်က္ထဲမွ တစ္ခ်က္ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ပင္
ဆင္စီးခၽြန္းကိုင္ အတတ္ပညာကို တတ္ႏိုင္ပါသည္။

ဗုဒၶ     ။       ။ မင္းသား ထို႔အတူပင္ အၾကင္သူတစ္ေယာက္သည္ ငါဘုရားအေပၚယံုၾကည္မႈမရွိ၊ အနာေရာဂါဒဏ္ ကိုလည္း ခံစားေနရ၏။ မရိုးသားေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ၏။ ပ်င္းရိ၏။ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈမရွိ။ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ေသာအသိပညာလည္းမရွိ။ ထိုအဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုသူသည္ ငါဘုရားႏွင့္ေတြ႔ေသာ္လည္း မဂ္ဖိုလ္ကို မရႏိုင္။အျခားသူ တစ္ေယာက္သည္ကား-

         ငါဘုရားအေပၚ ယံုၾကည္မႈရွိ၏။ အနာေရာဂါကင္းျပီး က်န္းမာ၏ ။ရိုးသား၏၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈမရွိ။ မပ်င္းရိ၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈရွိ၏။ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ႏိုင္ေသာ ပညာလည္းရွိ၏။ထိုအဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ျပည့္စံုသူကား
ငါဘုရားႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္ေပသည္။

No comments:

Post a Comment